موضوع: نقش امام رضا (ع) در تعمیق و گسترش تشیع
نویسنده: خلیل نعمتی

چکیده:
تشیع مولود طبیعی اسلام و نمایانگر اندیشه اسلام ناب است. هسته اولیه شیعیان از اصحاب بزرگ و برجسته پیامبر اسلام بودند که با رهنمودهای آن حضرت بر لزوم رهبری علی بن ابیطالب (ع) بعد از پیامبر باور داشتند. پس از درگذشت پیامبر اسلام و تشکیل سقیفه و وضعی که در انتخاب خلیفه پیش آمد، تشیع از نظر تاریخی مسیر دیگری را در پیش گرفت و شیعیان علیرغم اینکه در اقلیت بودند،

نویسنده: طلبه مهدی منصورسمائی

چکیده:

در این تحقیق ابتدا بحثی در مورد نصب و ناصبی و عثمانی صورت پذیرفته، و نتیجه آن این بود که هم ناصبیان و هم عمده عثمانیان از دشمنان امیرالمؤمنین و اهل بیت می باشند، که وجه مشترک بین آنان است و ما در بحث نصب در این تحقیق کاری به اصطلاح فقهی نصب و احکام فقهی آن نداشتیم، بلکه همان دشمنی و بغض امیرالمؤمنین مراد است که در آنان و گروه عمده ای از عثمانیان مشهود است؛ سپس حدیث صحیح نبوی که در صحیح مسلم در مورد نفاق مبغض علی و ایمان محب علی مورد بررسی قرار گرفت،

نویسنده: طلبه مهدی صانعی

چکیده:

آنچه مشهور و معروف است، بیهق از زمان حکومت سربداران به تشیع گرایش پیدا کرده است و از این لحاظ بسیاری از متون، قرن هشتم را آغاز تشیع مردمان این منطقه دانسته اند؛ اما بر اساس شواهد می توان ریشه های ورود تشیع به بیهق را به اوائل قرن دوم بلکه قبل از آن برگرداند. اثبات آغاز تشیع امامی در منطقه بیهق با مشکلاتی روبرو است، چون بسیاری از اطلاعات در این زمینه از بین رفته و یا اینکه به آن دست پیدا نمی شود، با این حال می توان به طور یقینی و با استناد به متون و اطلاعات در دست از قرن هشتم هجری، ادعا کرد که این روند رو به رشد تشیع در این منطقه، از این زمان به بعد شدت پیدا کرده و حتی به مناطق دیگر سرایت کرده است.

نویسنده: محمود سرافراز

چکیده:

این رساله با یک مقدمه، چهار فصل و بیست و دو گفتار، نظرات و دیدگاه های دو دانشمند و متفکر بزرگ اسلامی و شیعی معاصر: مرحوم علامه سید محمد حسین طباطبایی و استاد شهید آیت الله مرتضی مطهری را پیرامون موضوع عقلانیت در آموزه های اعتقادی تشیع بررسی می کند.
از دیدگاه هر دو اندیشمند، عقل نیروی تجزیه و تحلیل و ابزار تشخیص حق از باطل و درک حقایق هستی و موهبتی رحمانی است که بنابر فرمایشات رسول اکرم6 و ائمه ی طاهرین: ارزشمندترین و بزرگ‌ترین نعمت‌های الهی و حجت و پیامبر درونی و باطنی برای انسان است.