سوال:
آيا همه ذريه صالح و عادل حضرت ابراهيم عليه السلام به مقام امامت رسيدند؟ آيا حضرت زهرا عليها السلام نيز به مقام امامت رسيد؟
پاسخ:
برابر دعاى حضرت ابراهيم عليه السلام همه ذريه صالح و عادل آن حضرت به مقام امامت رسيدند. البته امامت دو قسم است: امامت ملكوتى كه به ولايت مربوط است؛ و امامت ملكى كه رهبرى و اداره امور را بر عهده دارد.
مهمترين مقام همان امامت ملكوتى است. امامت ملكوتى به اين معنا است كه عقايد، اخلاق، اعمال و عبادات انسانها كه به عالم بالا صعود مىكند «إِلَيْهِ يَصْعَدُ الْكَلِمُ الطَّيِّبُ»[1] يك سلوك معنوى است كه مسلك و راهنما و صراط مستقيم و رهبر مىخواهد. صراط مستقيم همان حق ممتد است كه بين عبد و مولا كشيده شده و راهنماى قافله عظيم عقايد و اخلاق و عبادات، عقيده و خُلق و عبادت معصوم است.
يعنى نماز امام پيشاپيش نمازها است. و نمازهاى امت به دنبال آن بالا مىرود؛ عقيده امام پيشاپيش حركت مىكند و عقايد امت به دنبال آن است. اين كه گفته مىشود اگر كسى نماز اول وقت بخواند به امام زمانش اقتدا كرده است، ناظر به اين است كه چون امام زمان عليه السلام اول وقت نماز مىخوانند مثل اين است كه انسان به آن حضرت اقتدا كرده است؛ وگرنه امكان دارد امام در جايى تشريف داشته باشند كه افق آن متفاوت باشد. بنابراين، در شرق و غرب عالم هر كس نماز اول وقت بخواند به امام زمانش اقتدا كرده است.
پس امامت ملكوتى يعنى رهبرى اخلاق، عقايد و اعمال و بالاتر از همه اينها رهبرى ارواح، موصوف به عقيده و خُلق و عمل امام است؛ چون تمام اين موارد صفات ارواح است و ارواح اگر بخواهند صعود كنند، روح طيب امام- صلوات الله و سلام عليه- پيشاپيش و راهنماى اين كاروان است. پس امام ارواح، روح امام است و امام عقايد و اخلاق، عقيده و خُلق امام است.
چنين امامت ملكوتى را تمام ذريّه صالح و معصوم ابراهيم عليه السلام دارا هستند و بالاترين و برجستهترين آن مربوط به اهلبيت عليهم السلام است كه وجود مبارك صديقه كبرى عليها السلام از مصاديق بارز اين انوار پاك به شمار مىآيد. اما امامت مُلكى به معناى رهبرى امور اجرايى كه تماس با مردم و شركت در جنگ و صلح لازم دارد، به مردها مربوط است و زنها را شامل نمىشود.
پی نوشت:
[1] سوره فاطر (35): آيه 10
منبع: حوزه نت
تهیه: سید ابراهیم حسینی کوهساری